หนึ่งสตรีงดงามเฉิดฉัน รอยยิ้มอ่อนโยนพิสุทธิ์สดใส ยามอยู่ใกล้ให้ความรู้สึกเหมือนอยู่ท่ามกลางแสงตะวัน อบอุ่นไปถึงใจ
หนึ่งบุรุษรูปงาม หล่อเหลางามสง่า หากในดวงตามีแต่ความเย็นชา ให้ความรู้สึกโดดเดี่ยวเหนือผู้ใดในใต้หล้า ไม่ว่าผู้ใดล้วนหวาดกลัวความอำมหิตของเขา
พบกันครั้งแรก เขาขับไล่ให้นาง ‘ไสหัวไป’ คิดลงมือจบชีวิตนาง ก่อนจากกันยังบีบบังคับให้นางกินยาพิษร้ายแรง พบกันครั้งที่สอง เขาลงมือสังหารนาง เพื่อให้นางพ้นความทรมานจากยาพิษของเขา แต่...เหตุใดดวงใจนางจึงมีแต่ความคำนึงหา เพื่อเขาแล้ว ต่อให้นางรับปากต้องถูกไฟแผดเผา ตกนรกหมกไหม้ นางก็ยินยอม...
ดวงใจคำนึง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น